Erzurum’un Tambura köyünde doğdu. Doğum tarihi bilinmiyor. 1860’ta Niksar’da yaşamını yitirdi. Erzurum’da medrese eğitimi görd
Erzurum’un Tambura köyünde doğdu. Doğum tarihi bilinmiyor. 1860’ta Niksar’da yaşamını yitirdi. Erzurum’da medrese eğitimi gördü. Önceleri sadece saz çalıp ustasının şiirlerini söylüyordu. Sonra kendisi de deyişler söylemeye başladı. Nakşibendi tarikatına girdi. Hayal kırıklığı ile biten bir gönül macerasından sonra memleketinden ayrıldı. 1828’de Trabzon’a gitti. 1835’te Sivas’a geçip burada 12 yıl kaldı. Ardından Tokat’ta bir süre yaşadı. Burada tanıdığı Mahmud adlı bir genci kendisine çırak yaptı ona "Nuri" mahlasını verdi. Bu çırak sonradan "Tokatlı Nuri" adıyla büyük ün yaptı. Tokat’tan sonra Amasya, Merzifon, Çorum yoluyla Ankara’ya gitti. Aşiret reisi Alişan Bey’in takdirini kazandı. Uzun yıllar Çankırı ve Kastamonu’da kaldı. 1850’de Tokat Niksar’a yerleşti. Burada evlenerek yaşamının sonuna kadar Niksar’da yaşadı. Âşıklık geleneğinin bütün özelliklerini taşıyan bir şair olan Emrah, şiirlerinde aşk, gurbet, sıla özlemi, yazgıdan yakınma gibi konuları işledi. Duyarlı ve coşkulu söyleyişiyle dikkat çekti. Divan edebiyatını da öğrendi ama bu tarzda yazdığı şiirlerin sayısı az. Yer yer tasavvufa yönelen koşmaları ünlü. Döneminde Anadolu’da pek tanınmayan "Ercişli Emrah"ın bazı güzel şiirleri de Erzurumlu Emrah’a mal edildi. Aruzlu şiirlerinden bir bölümü 1916’da Erzurumlu Mehmed Abdülaziz Efendi tarafından "Divan-ı Emrah" adıyla yayınlandı. Şiirleri ve yaşamıyla ilgili bilgiler Eflatun Cem Güney’in 1928’de yayınlanan "Erzurumlu Emrah" araştırması ile Köprülüzade Mehmed Fuad’ın 1929 tarihli "XIX Asır Saz Şairlerinden Erzurumlu Emrah" kitaplarında toplandı.